Jullie dachten natuurlijk: “Dat blog gaat als een nachtkaars uit.” De laatste twee verhaaltjes hadden jullie nog tegoed. Inmiddels zijn we weer een dikke maand in Nederland. Zijn we dan al weer een beetje “geland”? Nou, eerlijk gezegd niet. Ok, het “normale leven” begint weer op gang te komen, maar we zijn nog steeds vanalles kwijt. Ergens opgeruimd in een doos. Anita is al weer ruim vier weken betaald aan de slag. En op weg naar huis hadden we eigenlijk…
Zullen we vanavond nog aan boord slapen of aan de wal? Die gedachte speelt gedurende de dag een aantal keer door ons hoofd. Het is zondag 25 augustus, we hebben Eaumega voor een paar dagen in het jachthaventje in Alphen aan den Rijn gelegd en het is een komen en gaan van kennissen en vrienden, die allemaal wel erg benieuwd zijn hoe blij we zijn dat we weer terug zijn. Tja, zolang we aan boord slapen is het avontuur nog…
Bijna… Tja, we hebben straks alleen een kleine auto en er moet best veel van boord. Dus waarom varen we niet gewoon even langs huis? Is een stuk gemakkelijker. Gewoon door Amsterdam en de staande mast route. We hebben dit altijd tamelijk onzinnig gevonden om van noord naar zuid of andersom te komen, behalve dan nu als je er net naast woont en dus een bestemming hebt. In het kader van “doe het hele jaar eens dingen die je normaal…
We zijn vanuit Inverness onderweg naar Whitby. Daar is “folk week”. Dan zijn er allerlei optredens en daar kun je kaarten voor kopen. Dat doen we niet. Tegelijkertijd wordt er namelijk in heel veel pubs muziek gespeeld. Gewoon door iedereen die dat leuk vindt. Of je nu iets kunt of alleen maar denkt dat dat zo is, je mag meedoen. Dat meedoen gaan we ook niet doen, want wij kunnen geen muziek maken en denken ook niet dat we dat…
Het Caledonian Canal verbindt de westkant van Schotland met de noord-oostkant, op één van de twee plaatsen waar Schotland op z’n smalst is. Het is voltooid in 1822, is 50 nautische mijlen lang, maar “slechts” 22 mijl daarvan is door mensenhand aangelegd. De rest gaat door natuurlijke meren (“lochs”). In het kanaal liggen 29 sluizen om het hoogteverschil tussen zee en het hoogst gelegen loch te overbruggen. Tot zo ver de tamelijk zinloze statistieken. We hoeven niet per-se door het…
Girls only (?) Gedurende ons rondje Atlantic wil ik af en toe mijn vrouwelijke kijk op zeezeilen en het leven aan boord geven, dus voor mannen misschien wat minder interessant, vandaar de naam van dit blogdeel. Avontuur Sinds we in Ierland zijn aangekomen, hebben we alle vier “grote” oversteken gehad. Respectievelijk 8, 12, 18 en 9 dagen met z’n tweetjes op zee. Voor veel mensen die we vooraf over onze reis spraken, waren vooral deze oversteken een belangrijk onderdeel van…
We zijn in Noord-Ierland en dat valt in tegenstelling tot Ierland onder het United Kingdom en dus betaal je er met Britse Ponden. We hebben er nog wel wat, maar niet heel veel. Na Noord-Ierland gaan we nog naar Schotland en Engeland, ook Pondenlanden, dus laten we maar een stapeltje drukken bij zo’n apparaat in de muur, dan kunnen we even vooruit. We krijgen inderdaad het stapeltje dat we gevraagd hebben. Mooi. Op de biljetten van £20 staat Ulster Bank….
We liggen met Eaumega in het Abercorn Basin. Een relatief klein haventje tegen het centrum van Belfast, prima verzorgd, niet duur, luxe douches. Het heet hier “Titanic Quarter”. Alles hier ademt “Titanic”. Ter info: dat bootje is hier ooit gebouwd en daar zijn ze maar wat trots op. Toch voelt het vreemd dat je trots kunt zijn dat je een schip ontworpen en gebouwd hebt dat niet één keer de overkant van de Atlantische oceaan gehaald heeft. Zó moeilijk is…
Het is niet zo’n heel best weer als we vertrekken uit Cork Harbour. Het regent en het zicht is ronduit slecht. Toch willen we vroeg weg want de bestemming is Dublin en dat is ruim een etmaal varen. Enige planning i.v.m. stroming is wel erg handig, want de badkuip klotst hier weer aardig heen en weer en vooral daar waar het hard klotst wil je de stroom niet tegen hebben. Verder zal in de loop van de dag de wind…
We zien auto’s. Nog meer auto’s, bussen, een trein, enorme bouwkranen. Dingen die heel normaal zijn, maar die we al een half jaar niet meer in deze aantallen en omvang gezien hebben. Het is inmiddels tegen de avond en we varen op de “River Lee” het centrum van Cork binnen. Een goed half uur later leggen we aan aan een riante steiger. Op de promotiefoto van “Cork City Marina” ligt het vol, maar er is nu gelukkig plek zat. We…